บทที่ 1042 ให้ภาพถ่ายให้ฉัน!

อ้อมอกของเคลวินยังคงเป็นสถานที่ที่ปลอบประโลมใจได้ดีที่สุด เหมือนดั่งท่าเรืออันปลอดภัยที่คอยกำบังเธอจากพายุ เป็นที่พึ่งพิงและหลักยึดที่แข็งแกร่งที่สุด

“ฉันไม่ได้โกรธนะเคลวิน ฉันแค่เสียใจ... เสียใจมาก มากเหลือเกิน...”

น้ำตาของเธอซึมเปียกเสื้อเชิ้ตของเขา

หากไม่ใช่เพราะเคลวินเลือกที่จะยืนหยัดเคียงข้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ