ฉันเป็นเจ้านาย

บทที่ 172: ฉันเป็นเจ้านาย

ซาวันนาห์

“แน่ใจนะว่ามันดูดี ฉันเกลียดไอ้บ้านี่ชะมัด” โรมันพึมพำเป็นครั้งที่ล้าน พลางขยับปมเนกไทจนมันยับยู่ยี่ “ฉันว่าฉันดูโง่จริงๆ นะ”

ฉันหัวเราะพลางสะบัดผ้าห่มออกแล้วลุกขึ้นนั่งบนเตียง พลางนิ่วหน้าเล็กน้อย ผลพวงจากการใช้เวลาทั้งเช้าทดสอบความอึดของโรมันและพยายา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ