พระเจ้าแห่งสงคราม

บทที่ 87: เทพเจ้าแห่งสงคราม

“ข้าไม่ได้แตะต้องนาง” รีสสบถพลางปล่อยฉันทันที ด้วยเหตุผลที่ไม่อาจอธิบายได้ ฉันกลับคิดออกว่า ‘นาง’ ที่เขาเอ่ยถึง ไม่ใช่ฉัน

ลมหายใจที่ฉันไม่รู้ตัวว่ากลั้นไว้เนิ่นนานพรูออกจากปอด หากไม่ได้บังคับตัวเองให้ยืนตัวตรง ฉันคงทรุดฮวบลงไปกองกับพื้นขัดมันอย่างน่าสมเพช ตัวสั่นงัน...