บทที่ยี่สิบสอง

ในที่สุดแคลร์ก็เงียบลงเมื่อถูกโยนเข้าไปในรถ ลูคัสโบกมืออย่างมีเสน่ห์ให้กับผู้คนที่มารวมตัวกันก่อนจะก้าวขึ้นรถตามไป

แคลร์ขยับไปนั่งชิดประตูอีกฝั่งของเบาะหลังทันที เท้าเปล่าของเธอยกขึ้นวางบนเบาะขณะจ้องมองลูคัสอย่างเอาเรื่อง

“ฉันบอกแล้วว่ามันจะต้องเป็นแบบนี้” ลูคัสยิ้มเย็นชา จ้องเธอเหมือนกำลังมองหนูจนต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ