บทที่ 29 บทที่ 28 ความทุกข์ใจของหยางซู่ซู่

กลางดึกคืนนั้นเสี่ยวจิ่วฮวามีไข้ เสี่ยวเย่วหยามาคอยดูแลน้องสาวอยู่ตลอดทั้งคืน ต้องช่วยกันกับหูเป่าเช็ดตัวอยู่หลายครั้งจนกระทั่งไข้เริ่มทุเลาลง เช้าวันต่อมาเสี่ยวจิ่วฮวาก็ค่อยๆ ได้สติรู้ตัวและลืมตาตื่นขึ้นมาช้าๆ

นางขมวดคิ้วมุ่นพร้อมกับครุ่นคิดว่านางคงตายไปแล้วเป็นแน่ แต่เมื่อรู้สึกได้ถึงความเจ็บแปลบ...