บทที่ 32 วางแผนชิงตัวประกัน

ตืด ตืด ตืด!

เสียงสัญญาณรอสายที่ดังขึ้นทำเอาคนที่กดโทรออกรู้สึกหงุดหงิดเมื่อปลายสายยังไม่ยอมรับซักที

จนกระทั่ง

[โทรมาเร็วแบบนี้ แสดงว่าเป็นข่าวดีใช่ไหม?]

“ยังไงซะ ชีวิตของอุ่นก็สำคัญกว่าอยู่แล้ว” ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

[ยังขี้ใจอ่อนเหมือนเดิมเลยนะ แต่ก็ดีกูชอบจะได้ไม่ต้องเปลืองแรงเยอะ]

“พรุ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ