บทที่ 77 77

“อุ๊ย! ขอโทษค่ะ” ฟ้าใสหัวเราะคิกคัก อยากเจ้าเล่ห์แกล้งเธอดีนัก เธอเองก็ไม่ใช่ว่าจะให้เขารังแกได้ง่ายๆ เหมือนกัน

“คุณแกล้งผม” เขาพูดเสียงเข้มอย่างไม่พอใจ

“ผลักให้คุณหายบ้ายังไงล่ะคะ คราวนี้ก็อาบน้ำได้แล้วค่ะ” ฟ้าใสทำเสียงดุ ตอนแรกก็กลัว แต่ตอนนี้คิดว่าใครจะไปกลัว เขาน่ะเดินไม่ได้ เธอน่ะได้เปรียบเยอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ