บทที่ 140 #เรื่องที่ 4 เล่ห์ร้อน บทที่ 15 ข้างกายว่างเปล่า

เช้าวันถัดมา

แดดอ่อนยามเช้าสาดส่องผ่านม่านหน้าต่างบางเบา ตกกระทบลงบนร่างสูงใหญ่เปลือยเปล่าที่นอนหงายอ้าซ่าอยู่บนเตียง เปลือกตาหนาหนักกระพริบถี่ก่อนเปิดปรือขึ้นแล้วหันไปมองข้างกาย พบว่ามันว่างเปล่า คนที่รวมร่างกันกับเขาอย่างเร่าร้อนเมื่อคืนหายไปแล้ว

เขมมะดีดตัวลุกพรวดขึ้นมานั่งบนเตียงแล้วยกมือขึ้นกุม...