บทที่ 18 เขาเข้าใจผิดเกี่ยวกับผู้ชายหน้าหวาน

เจนจิรานั่งอยู่บนเบาะข้างคนขับ สายตาจับจ้องไปที่กระจกมองหลัง มองดูร่างของชัยวัฒน์ที่ค่อยๆ เล็กลงจนลับสายตา

จนกระทั่งรถเลี้ยวพ้นมุมตึกและมองไม่เห็นเขาแล้ว เธอถึงได้บิดขี้เกียจและผ่อนคลายลงได้ในที่สุด "ฉันหิวแล้ว แกพาฉันไปหาอะไรกินหน่อยสิ"

"ได้เลย"

ทิพยวารีรับคำทันที แต่ในน้ำเสียงยังแฝงความหวาดหวั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ