บทที่ 39 สับสนวุ่นวายใจ

เจนจิราซาบซึ้งใจอย่างยิ่ง เธอค่อยๆ ซบศีรษะลงบนตักของคุณย่าเปมิกา

"ขอบคุณนะคะที่คุณย่าเข้าใจหนู"

ความซาบซึ้งใจของเจนจิราไม่ใช่เรื่องโกหก และไม่ใช่การแสร้งทำตามมารยาท

เมื่อก่อนเธอคิดว่าถึงแม้จะเติบโตในชนบท แต่ไม่ว่าพ่อแม่หรือน้องสาวก็รักเธอมาก ทว่าการกลับบ้านครั้งล่าสุดกลับกระชากหน้ากากคำลวงหลอกนั้นออ...