บทที่ 47 บทที่15.เปิดโปง!! 2

ชายหนุ่มถาม เขาวางปากกาลง หยัดกายขึ้นยืนเดินมาหยุดประจันหน้ากับนมแผ้ว

“ค่ะ อิฉันมีเรื่องบางเรื่องมาบอก...สำคัญมาก”

นางเอ่ยเสียงเข้ม ดวงตาฝ้าฟางมองสบนัยน์คมดุแบบไม่หวั่น

“อืม...ฉันก็อยากรู้ว่าสำคัญแค่ไหน? เอาเป็นว่า รอให้นางฟ้าหลับก่อนแล้วกัน เดี๋ยวค่อยคุย”

อัปสราคือตัวแปร เขาไม่อยากให้มีอะไรระคา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ