บทที่ 72 บทที่ 71 น้อยใจ

บทที่ 71 น้อยใจ

หลายชั่วโมงต่อมา

แป้งปั้นที่เพิ่งใส่เสื้อผ้าหลังจากอาบน้ำเสร็จ เดินนวยนาดมาหาบดินทร์ที่นั่งขัดสมาธิอยู่ปลายเตียง เธอย่อเข่านั่งลงตรงหน้าเขาทำเอาบดินทร์หลุดยิ้มกว้างแล้วขยับตัวเล็กน้อย

"ทำอะไรคะ" แป้งปั้นขมวดคิ้วถามเมื่อจู่ๆ เขาก็อ้าขาออก

"ไม่ได้จะ..?"

"ลามก!" เธอฟาดขาบดินทร์อย่างแรง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ