บทที่ 49 ทัณฑ์สวาทซาตาน (220%)

“แก้มจ๋า อย่ากลัวไปเลยคนดี มันเป็นเรื่องธรรมดาจ้ะ ไหนที่รักเจ็บมากไหม ขอผมดูหน่อยเบบี๋” พ่อตัวโตปลุกปลอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ท้ายประโยคเอ่ยในสิ่งที่ทำให้เธอตัวแข็งทื่อ

“อย่านะ! ไอ้คนป่าเถื่อน! หยาบคาย!” เสียงหวานแหวลั่น ดวงหน้าสวยหวานซับสีเลือด ก่อนที่เธอจะดิ้นรนขัดขืนอย่างเอาเป็นเอาตาย ทว่าสุดท้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ