บทที่ 47 บทที่ 47

“พี่ฌอห์นก็ไปบอกให้เขาหาให้กินสิคะ” ดลลดาบอกอย่างฉุนๆ

“แต่พี่อยากกินจานนี้”

ดลลดาจึงเลื่อนจานข้าว ที่หล่อนเพิ่งกินเข้าไปนิดเดียวส่งมาให้เขา

“ป้อนหน่อย”

สาวน้อยขว้างค้อนคมให้ แต่ก็ยอมขยับตัวเข้ามาใกล้ร่างสูง มือบางตักข้าวมาจ่อที่ริมฝีปากได้รูป ที่ไม่ยอมอ้าปาก ดวงตาคมเอาแต่จ้องหน้านวลอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ