บทที่ 52 บทที่ 52

นายดิรกเงยหน้าขึ้นมองร่างสูงที่ก้าวผ่านประตูกระท่อมเข้ามา ชวนนท์ในวันนี้ดูผิดแผกไปจากเมื่อวานมาก ใบหน้าหล่อเหลานั้นดูมีความสุข ไม่ได้เฉยชาบึ้งตึงเหมือนเมื่อวานนี้เลย

ชายหนุ่มก้าวเข้าไปยืนพิงฝากอดอกด้วยท่าทางสบายๆ ดวงตาคมกริบจ้องมองมาที่นายดิรกนิ่ง

“คนของผมบอกว่าคุณต้องการพบผม” เขาเริ่ม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ