บทที่ 65 บทที่ 65

“ผมคงต้องกลับแล้ว” ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน และรู้สึกได้ถึงความผิดปกติของตัวเอง แต่เขากลั้นเอาไว้ ไม่ยอมแสดงออกมาให้หล่อนเห็น

“จะกลับแล้วหรือคะ คุณคงรีบจริงๆ ก็ได้ค่ะ รตีจะไม่รั้งคุณเอาไว้อีก” หล่อนแสร้งบอก และคอยมองความผิดปกติของเขา แต่หล่อนก็เห็นเพียงใบหน้าคมคายนั้นเข้มขึ้น

รินรตีปล่อยให้ช...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ