บทที่ 85 บทที่ 85

“ดรีมจ๋า” เสียงแผ่วๆ ดังออกมาจากเรียวปากได้รูปของคนที่เพิ่งรู้สึกตัว ปลุกให้ร่างบางที่นอนซบหน้ากับมือใหญ่ ต้องผงกศีรษะขึ้นอย่างรวดเร็ว

“พี่ฌอห์น! พี่ฌอห์นฟื้นแล้วหรือคะ” ดลลดายิ้มออกมาพร้อมน้ำตาที่หยดแหมะ หล่อนยกมือหนาขึ้นมาจูบเบาๆ “ดรีมดีใจจัง นึกว่าพี่ฌอห์นจะทิ้งดรีมไปแล้ว” เสียงสะอื้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ