บทที่ 19 Chapter 18 ความบอบช้ำ

#คุณกลับไปได้เลย ผมมีธุระด่วนต้องบินไปต่างประเทศ เช็คผมเขียนให้คุณเต็มจำนวน คราวหน้าจะเรียกใช้บริการใหม่# จากเดวิด

พออ่านโน้ตจบเขมิกาถึงกับกุมมือแนบชิดกับอกอย่างโล่งใจ คราวหน้าคงไม่มีอีกแล้ว ถ้าต้องมาเจอกับความป่าเถื่อนแบบนี้ เขมิการู้สึกไม่ไหวร่างกายของเธออ่อนล้าและบอบช้ำเกินกว่าจะก้าวออกไปจากห้อง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ