บทที่ 100 - ลิเดียหมดหวัง

ซินแคลร์จ้องเอลล่าไม่วางตาทันทีที่คำพูดของเขาจบลง อารมณ์หลากหลายวาบผ่านใบหน้าอันงดงามของเธอ เริ่มจากความโล่งอก ตามด้วยความสุข และสุดท้ายคือความกังวลและความสับสน “เราไม่ได้นอนด้วยกันด้วยซ้ำ” เขาพูดต่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง “หล่อนพยายามแล้ว แต่ดูเหมือนว่าฉันจะไม่สนใจเลย – แม้จะโดนวางยาก็ตาม”

“อ้อ” ความรู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ