บทที่ 163 - ซินแคลร์เยี่ยมผู้ลี้ภัย

ซินแคลร์

เมื่อเรามาถึงสนามบิน ผมพยายามอย่างที่สุดที่จะไม่ให้เอลล่ารู้สึกถึงความประหม่าของผม แม้จะไม่อยากยอมรับเพียงใด แต่ส่วนหนึ่งในใจผมยังคงหวาดกลัวอย่างมากว่าผู้คนของผมจะโทษผมสำหรับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น คู่แท้ดุจนางฟ้าของผมช่วยบรรเทาความรู้สึกผิดของผมเองได้อย่างน่าอัศจรรย์ แต่ผมรู้ดีว่าผู้คนที่กำลัง...