บทที่ 225 - การเยี่ยมชมแคมป์

เจมส์อยู่ใกล้แค่เอื้อมแล้วตอนนี้ และหมาป่าในตัวฉันก็อดคิดไม่ได้ว่าทหารคนนั้นจู่ๆ ก็น่าขย้ำขึ้นมาเสียอย่างนั้น ที่จริงแล้ว เขาน่ากินจนน้ำลายสอเลยทีเดียว มีเนื้อนุ่มๆ ส่วนหนึ่งปลิ้นออกมาเหนือขอบเข็มขัดของเขา ตรงที่กล้ามเนื้อและไขมันสะสมรวมกันจนทำให้ชายผู้นั้นมีรูปร่างอ้วนล่ำ ฉันสามารถฝังเขี้ยวลงไปตรงน...