บทที่ 236 - ความเศร้าโศกของไอลีน

เอลล่า

พอซินแคลร์กลับมาและฉันได้รับอนุญาตให้ลุกจากเตียงได้แล้ว ในที่สุดฉันก็มีโอกาสไปเยี่ยมไอลีน แม่ม่ายของฮิวโก้ อย่างน้อย ฉันก็คิดว่าตัวเองจะมีโอกาสน่ะนะ – แต่เปล่าเลย ฉันกลับถูกไล่กลับจากหน้าประตูบ้านของเธอและถูกบอกอย่างชัดเจนว่าเธอไม่รับแขก ฉันกลับไปที่นั่นทุกวันตั้งแต่นั้นมา แต่นี่เป็นเช้าแรกท...