บทที่ 26 — ที่โรงพยาบาล

ซินแคลร์ตื่นตัวทันที เขาลุกขึ้นนั่งบนเตียงแล้วดึงผ้าห่มออก จ้องมองคราบสีแดงบนชุดนอนของฉันด้วยสีหน้าที่อ่านไม่ออก เขาวางฝ่ามือลงบนท้องของฉัน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขากำลังพยายามสื่อสารกับลูกหมาป่าผ่านสายใยทางจิตของพวกเขา ฉันตัวสั่นขณะรอเขาตัดสินใจ หวาดกลัวเหลือเกินว่าชีวิตใหม่ในตัวฉันอาจจะกำลังจะจบลงอย่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ