บทที่ 269 - ทั้งหมดเป็นเพียงความฝัน

ซินแคลร์

หมอก็เคาะประตูเบาๆ ตอนนั้นเอง ผมเหลือบมองเขาอย่างหงุดหงิดที่มีคนอื่นเข้ามาในห้องอีก การที่มีคนขัดจังหวะแบบนี้มันดีกับเธอจริงๆ หรือ

“เธอเป็นยังไงบ้างครับ” หมอถามพลางเดินมาข้างเตียงเอลล่า คอร่าย้ายไปยืนที่หัวเตียงของเอลล่า เปิดทางให้เขา

“เหมือนเดิม” ผมพึมพำ สายตากลับไปจับจ้องใบหน้าซีดเซียว...