บทที่ 272 — ทารกในป่า

ซินแคลร์กับฉันต่างสูดหายใจเฮือกพร้อมกัน ดวงตาของฉันเบิกโพลง สบเข้ากับดวงตาของเขา เราทั้งคู่ตัวแข็งทื่อ แต่แล้วเสียงร้องไห้ก็ดังขึ้นอีกครั้ง และเราก็ทะยานออกไปทันที พุ่งตัวผ่านป่าไป เพื่อตามหาลูกชายของเรา

“เรฟ!” ฉันร้องตะโกน เสียงของฉันสิ้นหวังขณะที่ซินแคลร์ซึ่งขายาวกว่าวิ่งนำหน้าฉันไป “เรฟ ลูกแม่! ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ