บทที่ 274 - ผูกพันกัน

เอลล่า

หัวฉัน...หนักอึ้งไปหมด ฉันคราง พยายามจะยกมือขึ้นมากดขมับ แต่ก็ขยับไม่ได้

"ใจเย็นๆ" ฉันได้ยินเขาพูดอยู่ข้างๆ และตามสัญชาตญาณฉันก็หันไปทางเสียงนั้น ที่ไหนกัน–

"ใจเย็นๆ เอลล่า" เขาพึมพำ คำพูดของเขาเต็มตื้นไปด้วยอารมณ์ "ไม่เป็นไรแล้ว..."

ฉันพยายามลืมตาขึ้นอย่างยากเย็น สับสนกับความพยายามนั้น ร...