บทที่ 277 — กลับไปทำงาน

เอลล่า

พอฉันลืมตาขึ้นมา ซินแคลร์ก็ไปแล้ว ทั้งๆ ที่เมื่อคืนเขาคงได้นอนไปแค่ห้าชั่วโมงเองมั้ง เขาหลับเป็นตายทันทีที่หัวถึงหมอนตอนเรากลับมาที่เตียง ฉันแอบหยิบขนมมาเดอลีนชิ้นเล็กๆ ที่ซ่อนไว้ในกระเป๋าเสื้อคลุมออกมากินเล่นอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็หลับตามเขาไปติดๆ

ตอนนี้ฉันบิดขี้เกียจอยู่บนเตียงอย่างสบายอารมณ์...