บทที่ 279 - ปัญหา

เอลล่า

“มาช้าจังเลยนะ” ฉันร้องทักเมื่อในที่สุดเขาก็ปรากฏตัว ฉันนั่งอยู่บนเตียงจำลองของเราในป่าที่เต็มไปด้วยแสงดาว สำหรับฉันรู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปหลายชั่วโมง แต่ก็ไม่มีทางรู้ได้จริงๆ เวลาที่นี่เดินไม่เหมือนปกติ มันอาจจะแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้นแหละ แต่ความปรารถนาที่ฉันมีต่อเขาอย่างแรงกล้าต่างหากที่ทำให้...