บทที่ 314 - คำสารภาพอีเธอร์

เอลล่า

“ผมต้องขอจริงๆ นะครับ” ลีออนพูดอย่างอึดอัดใจ มองไปรอบๆ ห้องนอนแขกที่อัดแน่นไปด้วยผู้คน “ให้เรา…ลดจำนวนคนลงหน่อย แค่นิดเดียวก็ยังดี”

“แต่ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้นค่ะ” ฉันพูด พลางก้าวไปข้างหน้าแล้วอุ้มเรฟโยกเบาๆ ในอ้อมแขนขณะมองลงไปยังน้องสาวของฉันที่นอนอยู่บนเตียง คอร่าดูอึดอัดไม่สบายตัวขณะมองไปรอบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ