บทที่ 325 — สุดท้ายสุดท้าย.

ฉันร้องออกมาเมื่อถูกดึงไปข้างหลัง – ตกใจมากกว่าเจ็บ – และทันใดนั้นฉันก็ถูกดันจนชิดกับเขาท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำ โรเจอร์กอดฉันแน่น มือหนึ่งของเขากุมต้นแขนฉันไว้ อีกข้างโอบรอบตัวฉันอย่างมั่นคง กดร่างฉันให้แนบชิดกับเขา –

และสัมผัสจากเขา จากผิวกายร้อนผ่าวของเขาที่แนบชิดกับผิวฉัน – ผ้าเช็ดตัวของฉันหาย...