บทที่ 339 - ปาฏิหาริย์

เอลล่า

“ฉันรอไม่ไหวแล้วนะ” ฉันพูด สองชั่วโมงผ่านไป หลังอาบน้ำเสร็จ และกินแซนด์วิชไปสามชิ้น ฉันลุกขึ้นยืนในครัวเหล็กเล็กๆ นั่น เผลอทำถุงขนมที่หยิบกินเล่นอยู่หกกระจายเกลื่อนเคาน์เตอร์ เอาจริงๆ นะ ฉันไม่ได้กินเพราะหิวหรอก แค่พยายามหาอะไรทำเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจตัวเองเท่านั้นแหละ

“เอลล่า” ซินแคลร์ถอนห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ