บทที่ 349 — ผลที่ตามมา

คอร่า

หลายชั่วโมงผ่านไป ในที่สุดฉันก็มีเวลาได้ถอยออกมาพักหายใจสักครู่ และพอได้ทำอย่างนั้น ฉันก็รู้สึกหัวหมุนจนเซถอยหลังไปก้าวสองก้าว

โรเจอร์เข้ามาประคองทันที มือของเขาวางอยู่บนหลังฉัน

“คอร่า” เขาเอ่ยพลางดึงฉันเข้าไปชิด เชยใบหน้าฉันขึ้นเพื่อพิจารณา “คุณไม่เป็นไรนะ คุณ...”

“ฉันไม่เป็นไรค่ะ” ฉันพึม...