บทที่ 366 - หนี

เอลล่า

ฉันกับพี่คอร่าวิ่งโขยกเขยกลงบันไดมา พอถึงข้างล่างก็หอบจนตัวโยน พี่คอร่าเริ่มเดินไปตามโถงทางเดินมืดๆ ชูโทรศัพท์ของเฮนรี่ไว้ข้างหน้า แสงไฟฉายส่องจ้าฝ่าความมืด แต่ฉันร้องออกมาเบาๆ แล้วคว้ามือพี่ไว้

พี่คอร่าหันมามองฉัน ท่าทางตื่นตระหนก อยากจะหนีไปให้พ้นเต็มแก่ แต่ฉันอ้อนวอนให้พี่รอสักครู่ “ตะกร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ