บทที่ 369 — ดร. แฮงค์

เอลล่า

ฉันเดินโซซัดโซเซผ่านประตูคลินิกเข้าไปอย่างยากลำบากที่สุด คอร่าโอนเอนพิิงฉันอย่างหนักพร้อมกับส่งเสียงครางอยู่ข้างหนึ่ง ส่วนกระเป๋าอุ้มเรฟก็แกว่งไปมาอยู่อีกข้าง

ผู้คนเบิกตาโพลงเมื่อเห็นพวกเรา แต่พวกเขาก็รีบแตกฮือหลีกทางให้ พร้อมกับตะโกนเรียกพยาบาลและหมอให้มาช่วย ฉันกลั้นหายใจ สายตาจับจ้องไปที...