บทที่ 377 - สร้างใหม่

เอลล่า

“ไง พ่อคนหล่อ” ฉันพูดอีกครั้ง คราวนี้ในโลกแห่งความจริงแล้วนะ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์นิดๆ ผุดขึ้นที่ริมฝีปากฉันขณะที่ดวงตาของซินแคลร์ค่อยๆ ปรือเปิดขึ้น เรานอนเบียดชิดกันอยู่บนเตียงคนไข้เล็กๆ นั่น ฉันเลยเห็นทุกการขยับของขนตาเขาตอนที่เขาเริ่มมองมาที่ฉัน

ตอนแรกเขายังไม่พูดอะไร แค่จ้องมองฉันพลางสูดหายใ...