บทที่ 380 - ความเพียร

ซินแคลร์

ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับขมวดคิ้ว รู้ได้ทันทีว่ามีบางอย่าง...อืม ไม่ใช่ว่าผิดปกติเสียทีเดียว แต่ก็ไม่เหมือนเดิมแน่ๆ ผมเอื้อมแขนออกไป ไขว่คว้าหาเอลล่า แต่มือของผมสัมผัสได้เพียงผ้าปูที่นอนอันเย็นเฉียบ คิ้วของผมขมวดหนักขึ้นเมื่อลุกขึ้นนั่งและตระหนักว่าเธอไม่ได้อยู่ที่นี่ ชำเลืองมองเปลของเรฟก็เห็นไ...