บทที่ 400 — ศูนย์ผู้ลี้ภัย

“เอลล่า” ซินแคลร์เรียกพลางหันหน้ากลับมามองฉันทันควัน ยังคงฉุนเฉียวสุดขีดกับข้อเสนอของฉันที่จะพาเรฟไปศูนย์ผู้ลี้ภัยด้วย “มันอันตรายเกินไป ฉันจะไม่ยอมให้เธอพาตัวเองกับลูกไปเสี่ยงแบบนั้นเด็ดขาด”

“แล้วคุณจะทำยังไงล่ะ โดมินิก” ฉันพูดพลางเอียงคออย่างประชดประชัน “เอาลูกไปผูกติดหน้าอกคุณทั้งวันไหมล่ะ หรือจะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ