บทที่ 401 - ค่ายต่างๆ

คงมีใครโทรมาบอกล่วงหน้าแล้ว เพราะเมื่อเราขับรถไปถึงค่ายผู้ลี้ภัย ฉันก็เห็นอิซาเบลยืนกอดอกยิ้มกว้างรออยู่หน้าประตูทางเข้า พอเห็นเธอฉันก็ร้องออกมาเบาๆ ด้วยความตื่นเต้น มือฉันเอื้อมไปจับที่เปิดประตูรถทันที

“เอลล่า ใจเย็นๆ สิ” คอร่าพึมพำพลางคว้าข้อมืออีกข้างของฉันไว้ “อย่าเพิ่งกระโดดลงจากรถที่ยังไม่ทันจ...