บทที่ 425 — ใต้ดวงจันทร์

คอร่า

หลังจากแต่งตัวเสร็จ ฉันก็แปลกใจตัวเองที่รู้สึกเขินอายนิดหน่อยตอนที่เอื้อมมือไปเปิดประตูห้องน้ำเพื่อกลับไปยังห้องนอนเล็กๆ ที่โรเจอร์รอฉันอยู่

ก็เพราะว่า... คือ... มันไม่ใช่ความลับอะไรเลยว่าทำไมเราถึงมาอยู่ที่นี่ แล้วโรเจอร์ก็ไม่ใช่คนโง่ – เขาคงเดาออกแล้วว่าฉันทำอะไรตอนที่เข้าไปในห้องน้ำพร้อมกั...