บทที่ 426 — สัญญาของโครา

คอร่า

ฉันยิ้มให้เมทของฉัน แต่ก็ส่ายหน้านิดหน่อย ไม่...ไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อดี “ฉัน...” ฉันพูดพลางหัวเราะเบาๆ “แค่พูดตามที่คุณพูดเหรอคะ?”

“ก็ได้” เขาตอบพลางยักไหล่ข้างหนึ่งแล้วยิ้มตอบฉัน ฉันรู้สึกได้ถึงความสุขของเขาที่สั่นสะเทือนผ่านสายใยของเรา “หรือเธอจะพูดสิ่งที่เธอต้องการก็ได้ ไม่มีคำตอบที่ผิดหรอก...