บทที่ 443 — เครื่องดื่ม

“ได้โปรดเถอะครับ” เงาร่างนั้นเอ่ย น้ำเสียงอึดอัดและรู้สึกผิด

ฉันยังคงตัวแข็งทื่อด้วยความกลัวเมื่อคอนเนอร์พรวดพราดออกไปยังระเบียง มือของเขาตบเข้าที่หน้าอกของคนในเงา กระแทกเขาเข้ากับกำแพง “แกเป็นใครวะ!?” คอนเนอร์ตวาดถาม

“ได้โปรดเถอะครับ!” เงาร่างนั้นพูดอีกครั้ง “ผมขอโทษจริงๆ ครับ! ผมแค่ยืนอยู่ตรงนี้ ร...