บทที่ 469 - มิตรภาพข้ามขอบเขต

ฉันเมินเสียงคำรามเบาๆ ที่ดังมาจากทางประตู แม้ว่าคาลวินจะเหลือบมองไปทางนั้นแวบหนึ่ง

“ไม่หรอกค่ะ คาลวิน” ฉันพูดพลางส่ายหน้าเบาๆ “บ่ายนี้เราไปค้นคว้าอะไรมานิดหน่อย และฉันเสียใจที่ต้องพูดถ้ามันทำให้คุณเสียใจนะคะ แต่คุณไม่ใช่คู่แท้ของฉัน”

“อะไรนะครับ” เขาพึมพำอย่างสับสน คิ้วขมวดเข้าหากัน “แต่ –“

“ทำไมคุณ...