บทที่ 59 - วันที่ในฝัน

ในที่สุดความอ่อนเพลียก็ช่วยฉันไว้ ฉันไม่รู้ตัวเลยว่าค่ำคืนนั้นมันเหนื่อยล้าเพียงใด แต่แรงกดดันที่เพิ่มขึ้นจากการต้องแสดงละครตบตานักข่าวคงส่งผลกระทบหนักหนากว่าที่ฉันคาดไว้ ฉันผล็อยหลับไปแทบทันทีที่ศีรษะแตะหมอน แต่เหมือนโชคชะตาเล่นตลก คืนนี้ฉันหนีซินแคลร์ไม่พ้นแม้กระทั่งในความฝัน

ฉันรู้ตัวตั้งแต่แรกว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ