บทที่ 94 - พักนอน

ซินแคลร์

เมื่อเอลล่าทรุดลงในอ้อมแขนของผม ผมแทบรอให้พวกพยาบาลวิ่งเข้ามาไม่ไหว ผมสันนิษฐานทันทีว่าเราคงมองข้ามอาการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุไปแน่ๆ และผมก็โกรธตัวเองทันทีที่ปล่อยให้เธอพูดจนผมยอมให้ทีมแพทย์ดูแลผมก่อน

ผมคิดอะไรอยู่กันนะ? ผมรู้ว่าพวกเขาตรวจเธอแล้วและไม่มีร่องรอยบาดแผลภายนอก แต่ถ้ามันเป็นอะไรข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ