บทที่ 35 แววตาเขินอายของเจ้าทำข้าไม่อาจลืมเลือน

"ท่านทั้งสองมาจากที่แห่งใดกันแล้วกำลังจะเดินทางไปไหน"หว่านหนิงเงยหน้า สบตาของคนที่มองอยู่ก่อนแล้ว แววตาแสดงความพึงพอใจอย่างมากเมื่อมองใบหน้าของหว่านหนิงอย่างชัดเจนเต็มตา แน่แล้วนางคือหญิงงามแม้อาภรณ์จะเป็นชายก็ตาม

" ข้ากับคนของข้า เราต้องการเดินทางไปที่ชายแดนแคว้นหาน"ดวงตาคมกระตุกเล็กน้อยด้วยไม่ได้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ