บทที่ยี่สิบ

ผมจ้องโทรศัพท์ตัวเองเป็นครั้งที่สิบของวันได้แล้วมั้ง

สองวัน

ผ่านมาสองวันแล้วที่เรากลับมาจากทริป สองวันที่ผม—พระเจ้า—อมให้เจ้านายตัวเองบนเครื่องบินส่วนตัว

ไอ้นั่นของผมกระตุกวูบเมื่อนึกถึงภาพนั้น และผมก็สบถกับตัวเองเบาๆ

เสียงของเขา... วิธีที่เขาคว้าตัวผม... ตอนที่เขาแตกสลายอยู่ในมือและปากของผม... ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ