บทที่ยี่สิบห้า

มุมมองของแบรนดอน โคล

กูทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

กูขยุ้มหัวตัวเอง นิ้วกดขมับราวกับจะผลักความคิดพวกนั้นออกไปได้ ให้ออกไปจากหัว... ออกไปจากสายเลือด... ออกไปจากพื้นที่ที่อเล็กซานเดอร์ คิงส์ลีย์ แม่งเข้ามาครอบครองเหมือนเป็นเจ้าของ

หนึ่งสัปดาห์แล้ว

หนึ่งสัปดาห์เต็มๆ ที่เขาทำเมินเฉยใส่กู ไม่มีการหยอกล้อ ไม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ