บทที่ 13: ฉันหลอกลวงหรือไม่?

ผมกระแทกประตูปิดตามหลังแล้วล็อกกลอน นิ้วมือสั่นระริกจนต้องพยายามถึงสองครั้งกว่าสลักจะลงล็อก หัวใจผมยังเต้นรัวเหมือนเพิ่งวิ่งหนีรถไฟบรรทุกสินค้ามาหมาดๆ บางทีผมอาจจะหนีมาจริงๆ ก็ได้ ในแง่ที่บิดเบี้ยวแง่หนึ่ง อเล็กซ์ก็คือรถไฟขบวนนั้น—ไม่ปรานี ไม่อาจหลีกหนี และอันตราย

เสียงของเขายังคงก้องกังวาน นุ่มนวล...