บทที่ 19: ติดขังและไร้ความช่วยเหลือ

มุมมองของเชส

ผมทุบกำปั้นใส่ประตูรถ เสียงทุบดังตุบ ๆ ก้องอยู่ในพื้นที่แคบ ๆ ของรถเก๋งสีดำเงาวับของอเล็กซ์

ล็อกประตูยังคงแน่นหนา ขังผมไว้ข้างใน และผ่านกระจกติดฟิล์ม ผมเห็นเขายืนอยู่ข้างนอก กอดอก และแสยะยิ้มเยาะหยัน “ปล่อยฉันออกไปนะ!” ผมตะโกนจนเสียงแหบแห้ง ตะคอกซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนมือเจ็บระบมไปหมด

เสียง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ