บทที่ 23: พันกันในฝักบัว

ผมพยายามผลักเขาอีกครั้ง แต่เขาก็ยังไม่ยอมปล่อย

สายน้ำร้อนผ่าวไหลกระทบผิว เสียงที่ตกลงมาสม่ำเสมอหนักหน่วงราวกับจังหวะกลองที่พยายามกลบความสับสนวุ่นวายในอกของผม

พอเขาปล่อยในที่สุด ผมก็หอบจนแทบหมดลม

“นายมัน…” ผมพ่นลมอย่างหัวเสีย “...ไม่มีขอบเขตเอาซะเลย”

“ขอบเขตน่ะมีไว้สำหรับคนที่ไม่โหยหาสิ่งที่ตัวเอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ